عسل

محتوای غذایی عسل خام بر اساس منشأ آن و سایر عوامل متفاوت است. به طور کلی، یک قاشق غذاخوری یا 21 گرم عسل خام حاوی منبع مطمئن 64 کالری و 17 گرم شکر است. عسل خام همچنین حاوی مقادیر کمتری از ریزمغذی‌های زیر (یا ویتامین‌ها و مواد معدنی) است.

کلسیم

منیزیم

منگنز

نیاسین

اسید پانتوتنیک

فسفر

پتاسیم

ریبوفلاوین

فلز روی

علاوه بر این، عسل خام منبع مقادیر مختلفی از اسیدهای آمینه، آنزیم ها و سایر ترکیبات مفید است.

3. خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی

منبع معتبر تحقیقات نشان داده است که بره موم موجود در عسل خام دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی است.

پتانسیل درمان های داخلی و موضعی با استفاده از عسل خام قابل توجه است. اثربخشی عسل به عنوان یک ضد باکتری یا ضد قارچ بسته به عسل متفاوت است، اما برخی از انواع آن برای استفاده های درمانی خاص مانند عفونت های مرتبط با کاندیدا مورد مطالعه قرار می گیرند.

4. زخم ها را التیام می بخشد

یک بررسی در سال 2018 نشان داد که عسل دارای خواص ضد میکروبی است. بررسی سال 2017 از مطالعات منبع مورد اعتماد همچنین نشان داد که عسل، بره موم و ژل رویال ممکن است مزایای سلامتی بالقوه ای برای مهار میکروبی و بهبود زخم داشته باشند.

موم زنبور

1. نیروگاه آنتی اکسیدانی

عسل خام حاوی آنتی اکسیدان هایی به نام فلاونوئیدها و ترکیبات فنلی است. عسل سفید نیز حاوی چنین آنتی اکسیدانی است. آنتی اکسیدان ها به محافظت از بدن در برابر آسیب سلولی ناشی از رادیکال های آزاد کمک می کنند.

رادیکال های آزاد به روند پیری کمک می کنند. آنها همچنین ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند سرطان و بیماری قلبی را افزایش دهند. مطالعات منبع معتبر نشان می دهد که پلی فنول های موجود در عسل، به ویژه عسل طبیعی خام، ممکن است در پیشگیری از بیماری قلبی نقش داشته باشد.

اگر به دنبال جایگزینی برای شکر هستید، عسل راه سالم تری برای ارضاء دندان شیرین شما و در عین حال دریافت آنتی اکسیدان های اضافی در رژیم غذایی شما ارائه می دهد. عسل های سفید طعم ملایمی دارند و برای پخت و پز یا میان وعده ایده آل هستند.

موم زنبور

طبق یک بررسی در سال 2020، شیوه‌های زنبورداری صنعتی ممکن است به شکست کلنی‌ها و کاهش کلی جمعیت زنبور عسل کمک کند. مطالعه دیگری که در همان سال منتشر شد تأکید می کند که افزایش جمعیت کلی زنبور عسل برای توسعه پایدار حیاتی است.

زنبور عسل غربی بومی ایالات متحده نیست، این زنبور عسل در قرن هفدهم با استعمارگران وارد شد. زنبورهای عسل می توانند تقریباً 4000 گونه بومی زنبورهای این کشور را تهدید کنند. به همین دلیل زنبورهای عسل در بسیاری از مناطق حفاظت شده معرفی نمی شوند.

رژیم غذایی

شیرینی عسل می تواند آن را جایگزینی ایده آل برای شکر کند و تحقیقات نشان می دهد که استفاده از عسل به جای افزودن شکر ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد.

مهم است که توجه داشته باشید که عسل به عنوان یک قند افزوده واجد شرایط است و کالری اضافی را بدون هیچ مزیت تغذیه ای فراهم می کند. داشتن رژیم غذایی سرشار از قندهای افزوده می تواند منجر به افزایش وزن بدن شود که خطر ابتلا به فشار خون بالا و دیابت را به همراه دارد.

موم زنبور

موم زنبور

در بیماری کرونری قلب، اثرات محافظتی فلاونوئیدها مانند آنتی اکسیدان، ضد ترومبوتیک، ضد ایسکمیک و شل کننده عروق و فلاونوئیدها از طریق سه مکانیسم خطر ابتلا به اختلالات عروق کرونر قلب را کاهش می دهد: (الف) بهبود اتساع عروق کرونر، (ب) کاهش توانایی عروق کرونر. پلاکت‌ها در خون لخته می‌شوند و (ج) از اکسید شدن لیپوپروتئین‌های با چگالی کم جلوگیری می‌کنند. اگرچه طیف گسترده ای از انواع آنتی اکسیدان وجود دارد، اسید کافئیک، کوئرستین، فن اتیل استر، کامفرول، گالانژین و آکاستین در انواع مختلف عسل غالب است. تحقیقات متعدد نشان داد که برخی از پلی فنول های عسل عملکرد دارویی امیدوارکننده ای در کاهش اختلالات قلبی عروقی دارند. با این حال، تحقیقات و آزمایشات بالینی in vitro و in vivo باید برای تأیید بیشتر این ترکیبات در کاربردهای پزشکی آغاز شود.[97]

عسل و بیماری های عصبی متون علمی مهمی برای نشان دادن عوامل تغذیه ای به عنوان درمان های محافظت کننده عصبی جدید وجود دارد و عسل یکی از آنتی اکسیدان های تغذیه ای امیدوارکننده است.[16] عسل دارای اثرات ضد اضطراب، ضد افسردگی، ضد تشنج و ضد درد است و محتوای اکسیداتیو سیستم عصبی مرکزی را بهبود می بخشد.

خواص دارویی

عسل و زخم عسل قدیمی ترین عامل التیام دهنده زخم است که برای بشر شناخته شده است، زیرا برخی از مواد شیمیایی مدرن در این زمینه شکست خورده اند.[53] تحقیقات تجربی اسناد بیشتری را نشان می دهد که استفاده از آن در بهبود زخم را به دلیل فعالیت های زیستی آن از جمله فعالیت های ضد باکتری، ضد ویروسی، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی پشتیبانی می کند.[78] عسل لکوسیت ها را وادار می کند تا سیتوکین ها را آزاد کنند، که همان چیزی است که آبشارهای ترمیم بافت را آغاز می کند. علاوه بر این، پاسخ ایمنی به عفونت را فعال می کند.[79] تحریک سایر خواص پاسخ ایمنی توسط عسل نیز گزارش شده است (تکثیر لنفوسیت های B و T و فعالیت فاگوسیت ها). عسل باعث تولید آنتی بادی می شود. شواهد بسیاری حاکی از استفاده از عسل در کنترل و درمان زخم های حاد و برای سوختگی های سطحی و جزئی خفیف تا متوسط است.[80] اگرچه برخی از مطالعات اثربخشی عسل را در درمان زخم و زخم‌های ساق پا نشان می‌دهند، مطالعات بیشتری برای تقویت شواهد فعلی مورد نیاز است.

موم زنبور

] شکل 5 ساختار شیمیایی فلاونوئیدهای اصلی و اسیدهای فنولیک موجود در عسل را نشان می دهد.

فعالیت های بیولوژیکی عسل

فعالیت آنتی اکسیدانی عوامل اکسید کننده مانند اکسیژن در جلوگیری از آسیب نقش دارند به عنوان یک آنتی اکسیدان که در غذاها و بدن انسان شناسایی می شود.[45] اگرچه، عملکرد آنتی اکسیدان های طبیعی در بدن انسان به طور کامل درک نشده است، با این حال، تحقیقات نشان می دهد که عملکرد عسل طبیعی در بسیاری از فرآیندهای پیری و فرآیندی که ماده بسیار واکنش پذیر را از اکسیژن هدایت می کند، رادیکال های آزاد و گونه های اکسیژن فعال (ROS) را نشان می دهد. در طول متابولیسم ایجاد می شود. این مواد با لیپیدها و اجزای پروتئین موجود در غشای سلولی، آنزیم ها و همچنین DNA تعامل دارند. این واکنش های مخرب ممکن است منجر به بیماری های مختلفی شود. خوشبختانه، آنتی اکسیدان ها رادیکال های آزاد را قبل از اینکه آسیبی وارد کنند، مهار می کنند. هر دو ماده آنزیمی و غیر آنزیمی در آنتی اکسیدان محافظ اعمال می شوند.[46] توانایی عسل برای خواص آنتی اکسیدانی مربوط به درخشندگی عسل است. بنابراین، عسل تیره تر دارای ارزش آنتی اکسیدانی بالاتری است.

موم زنبور

اولین اشاره مکتوب به عسل، یک لوح سومری، که قدمت آن به 2100 تا 2000 قبل از میلاد می رسد، استفاده از عسل را به عنوان دارو و مرهم ذکر کرده است. ارسطو (384-322 قبل از میلاد) هنگام بحث در مورد عسل های مختلف، از عسل کم رنگ به عنوان مرهم چشم زخم و زخم یاد می کند. گزارش شده است که عسل مانوکا فعالیت ضد میکروبی در برابر باکتری های بیماری زا مانند استافیلوکوکوس اورئوس (S. aureus) و هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) نشان می دهد و این عسل را به یک ماده غذایی کاربردی امیدوارکننده برای درمان زخم ها یا زخم معده تبدیل می کند[10].

عسل از زمان های قدیم به عنوان روشی برای تسریع التیام زخم مورد استفاده قرار گرفته است[11]، و پتانسیل عسل برای کمک به بهبود زخم بارها نشان داده شده است[12]، [13]. عسل به عنوان عاملی برای درمان زخم‌ها، زخم بستر و سایر عفونت‌های پوستی ناشی از سوختگی‌ها و زخم‌ها مورد پذیرش قرار گرفته است[14]،[15]. خواص درمانی عسل را می توان به این دلیل نسبت داد که فعالیت ضد باکتریایی دارد، محیطی مرطوب را حفظ می کند که باعث بهبودی زخم می شود، و ویسکوزیته بالایی دارد که به ایجاد یک سد محافظ برای جلوگیری از عفونت کمک می کند

موم زنبور

در واقع، اهمیت دارویی عسل در قدیمی ترین متون پزشکی جهان ثبت شده است و از زمان های قدیم به داشتن خواص ضد میکروبی و همچنین فعالیت ترمیم زخم شناخته شده است. خاصیت درمانی عسل به این دلیل است که فعالیت ضد باکتریایی دارد، وضعیت زخم را مرطوب نگه می دارد و ویسکوزیته بالای آن به ایجاد یک سد محافظ برای جلوگیری از عفونت کمک می کند. خاصیت تعدیل کننده ایمنی آن به ترمیم زخم نیز مرتبط است. فعالیت ضد میکروبی در اکثر عسل ها به دلیل تولید آنزیمی پراکسید هیدروژن است. با این حال، نوع دیگری از عسل، به نام عسل غیر پراکسید (به عنوان مثال، عسل مانوکا)، حتی زمانی که فعالیت پراکسید هیدروژن مسدود شده باشد، اثرات ضد باکتریایی قابل توجهی از خود نشان می دهد. مکانیسم آن ممکن است مربوط به سطح pH پایین عسل و محتوای قند بالای آن (اسمولاریته بالا) باشد که برای جلوگیری از رشد میکروب ها کافی است. عسل‌های درجه پزشکی دارای فعالیت باکتری‌کشی قوی در شرایط آزمایشگاهی در برابر باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک هستند که باعث چندین عفونت تهدید کننده زندگی برای انسان می‌شوند.

موم زنبور

در بزرگسالان، علائم می تواند شامل یک دوره کوتاه اولیه اسهال و استفراغ، به دنبال آن یبوست و علائم شدیدتر، مانند تاری دید و ضعف عضلانی باشد. اگر هر یک از این علائم را بعد از خوردن عسل خام تجربه کردید، با پزشک صحبت کنید.

همچنین اگر به عسل یا گرده زنبور عسل حساسیت دارید، باید از عسل اجتناب کنید.

نحوه انتخاب عسل خام مناسب

باید به دنبال عسلی بگردید که روی برچسب «خام» نوشته شده باشد یا از مزرعه‌ای تهیه شده باشد که بتواند پاستوریزه نشده بودن آن را تأیید کند. عسل در انواع مختلفی با برچسب‌هایی مانند «طبیعی»، «ارگانیک» و «خالص» عرضه می‌شود، اما هیچ‌کدام از این موارد نشان‌دهنده خام بودن آن نیست.

به دنبال برچسبی باشید که به طور خاص «خام» را نوشته باشد و مراقب هر گونه مواد افزودنی مانند شیرین کننده های مصنوعی باشید. خواربار فروشی های اصلی و ارگانیک، فروشگاه های مواد غذایی بهداشتی، و بازارهای کشاورز، همگی مکان هایی برای جستجوی عسل خام هستند.

چگونه عسل خام را ذخیره کنم؟

عسل خیلی راحت منقضی نمی شود اما در شرایط خاصی ممکن است آلوده شود. عسل را در ظرفی در بسته و دور از نور و دمای شدید نگهداری کنید.

موم زنبور

رادیکال های آزاد به روند پیری کمک می کنند و همچنین ممکن است در ایجاد بیماری های مزمن مانند سرطان و بیماری های قلبی نقش داشته باشند. تحقیقات نشان می دهد که ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در عسل خام به نام پلی فنول دارای اثرات ضد التهابی است که می تواند در محافظت در برابر تعدادی از شرایط مرتبط با استرس اکسیداتیو مفید باشد. نسخه خام عسل همچنین می تواند حاوی گرده زنبور و بره موم باشد که ممکن است فواید بیشتری داشته باشد. مروری بر مطالعات در سال 2017 نشان داد که عسل خام ممکن است اثرات محافظتی بالقوه ای برای سیستم تنفسی، گوارشی، قلبی عروقی و عصبی داشته باشد و حتی در درمان سرطان پتانسیل دارد. 2. تغذیه خام عسل محتوای غذایی عسل خام بر اساس منشأ آن و سایر عوامل متفاوت است. به طور کلی، یک قاشق غذاخوری یا 21 گرم عسل خام حاوی 64 کالری و 17 گرم شکر است. عسل خام همچنین حاوی مقادیر کمتری از ریزمغذی‌های زیر است (یا ویتامین‌ها و مواد معدنی): کلسیم منیزیم منگنز نیاسین اسید پانتوتنیک فسفر پتاسیم ریبوفلاوین فلز روی علاوه بر این، عسل خام منبع مقادیر مختلفی از اسیدهای آمینه، آنزیم ها و سایر ترکیبات مفید است.

موم زنبور